27 Aralık 2016 Salı

Darısı 77'ye

2016 sonların ve yeni başlangıçların yılı oldu bu sene.

Evet, en büyük son okul hayatımındı. Mezuniyet tek başına yeterli bir son. Tek başına ama çoğul. Çünkü okul bitince bi'çok şey onunla birlikte bitti.

Hayatımın ilk yarısı bitti. İlk yarısı ama 23 sene sürdü sadece. Geri kalan yarısı ne kadar sürer bilinmez. Yeni mezun tribi yapmak istiyorum aslında ama sanırım belli süre yapmayınca paslanıyor insan ya da alışıyor.

Alıştım evet. Mezun olmuş olmaya, aile evine, geçen 5 sene sonunda kürkçü dükkanına geri dönmeye ve hatta çalışma hayatına ya da daha doğru bir tabirle monotonluğa.

Açık konuşacak olursam çalışma hayatına tam olarak bir sıfat bulamıyorum ama emin olduğum bir şey varsa o da monoton oluşu.
Ah Sakarya ah...

2016, ayrıca 3-4 senelik bir serüvenin de sonu oldu. Pat diye bitmeli bir son. Arada akla gelince 'lan' demeli bir son.

Yanılgıların, yanlışların, sıkılmaların, bocalamaların, kayıpların yılı...

Sanırım 2016 herkesin dediği gibi 'çirkin' bir sene oldu benim için de. Düşününce aklıma 'bak bu çok güzeldi' dediğim ufak tefek şeyler geliyor. 2013-2014'le yarıştırmayı denersek, denemeyelim.

2017'den isteyebilecek bir dilek hakkım varsa şayet, -ki yoktur- iyi olmasını, iyi gelmesini dilerim. (Var mı?)

('Kime göre iyi' diye soran olursa diye; Bana, bana göre iyi olsun yeter.)

Bu arada bu blogun 7. yılına giriyoruz.
Çocuğum bu sene ilk okula başlıyor.

19 Aralık 2016 Pazartesi

Belki de Hep Böyleydim?

''Gerçekten hala beni hatırlıyor musun,
mesela en çok neye gülerdim ?
Yalan yok bazı şeyleri unutuyorum,
Bilirsin zaten kötüydü hafızam.
Şarkılar yazmadım diye mi gitmiştin ?
Yoksa birini mi sevmiştin ben uyurken ?
Senden sonra pek bi şey değişmedi aslında
Koltukta uyumayı severdim hatırlasana.

Unut gitsin geçmişi bunca zaman sonra nasılsın ?
Böyle biraz tuhaf oldu sanki ayaküstü konuşmasak iyiydi.

İnan bazen düşünüyorum seni, hep değil
Hem zaten ciddiyetsiz bir adamdım.
Akşamları sayfalarda notlar arıyorum,
İkinci el kitapları bu yüzden mi seviyorum ?
Bilmiyorum kırgın mıyım  biraz sessizim.
Haklısın belki de hep böyleydim.''
----------------------------------------------------------------------
Bir anı olarak, tek yapabildiğim şarkılar dinlemek ve biraz hüzünlenmek.
He biraz da özlemek, sonra unutmak.
Sonra tekrar hatırlamak, yine unutmak.